Epiloog

We zijn weer thuis en het dagelijkse leventje neemt zijn gang weer op. Irene heeft nog een week vakantie en heeft dat nodig om te wennen. Kees moet ook weer wennen aan een stabiele bodem om op te leven.

Als je naar Frankrijk vertrekt, verwacht je op zijn minst een weertype dat beter is dan in Nederland. Dit is dit jaar zeker niet het geval geweest. Te vaak hebben we met Nederland gebeld om te horen dat er een droogte heerst of dat er een hittegolf is, terwijl wij met zeer wisselvallig weer te maken hadden.

Bovendien zijn we teleurgesteld in het vaargebied rond de Baai van Quiberon. Dit heet het Mekka van de Franse zeezeilsport te zijn. De natuur is mooi, dat is zeker. Maar het is er druk. Het deed ons aan het Grevelingenmeer in een mooi weekeinde denken. Een andere Nederlandse watersporter omschreef het als Giethoorn aan het Veersemeer. Op een ankerplek bij Belle Île liggen met veertig andere jachten, en dan bezocht worden door een varende crêperie, is niet wat wij zoeken.

En toch hebben we een prima vakantie gehad. De boot heeft zich goed gehouden: geen schade en geen storingen. We hebben mooie fietstochten en wandelingen gemaakt en we hebben heerlijke haventjes bezocht. We hebben alles kunnen doen zonder tijdsdruk. Geen gejaag, omdat we op een bepaalde datum weer thuis moeten zijn. Nee, we konden blijven liggen als het weer niet best was en pas verder varen als het wat warmer of rustiger was. Nee, wij hebben het goed gehad.

En volgend jaar? Dan toch maar weer eens naar noorden. Denken we.

Natuurlijk danken we jullie volgers voor jullie belangstelling. Vooral jullie, die reageerden op het blog, hartelijk dank hiervoor. Volgend jaar hopen we jullie weer te bereiken met http://www.salacia.reislogger.nl.