Terug in de reismodus

Zondag, 25 juni, werken we eerst het logboek en het weblog bij. Het is regenachtig en pas in de avond klaart het wat op. Na het eten lopen we een ommetje naar het Eemshotel op de dijk. We kijken even vanaf een bankje uit over de Eems. Dan trekt er een bui over en we schuilen in de ingang van het Eemshotel. Na de bui lopen we snel terug naar de boot.

De volgende dag gaan we eerst wat inkopen doen. We halen lekkere verse broodjes voor het uitgestelde ontbijt. Het weer is verbeterd en als het zonnetje doorbreekt wandelen we nog een keer via de stad naar de dijk. We genieten van het water en de lucht: zo wijds en open. Terug aan boord wisselen we van beddengoed. Het vuile spul kan morgen mee naar huis voor een wasbeurt. Een extra schone set hangt thuis nog op zolder aan de waslijn. Scheelt toch weer een wasbeurt onderweg. We denken veel aan de dag van morgen. Hannie komt vaak ter sprake. We gaan niet te laat naar bed. Morgen wordt een zware dag.

Dinsdagochtend om acht uur melden wij ons na een wandeling van een half uur bij de autoverhuurder in Farmsum, wat dicht tegen Delfzijl aanligt. We krijgen een keurige Kia Picanto mee. We plaatsen onze eigen Tomtom en programmeren de reis naar huis. De tank is vol en aan tanken hoeven we voorlopig niet te denken. Na een tiental kilometers stoppen we om de bestuurdersstoel en het stuur opnieuw in te stellen. Daarna zit Kees een stuk comfortabeler. Om elf uur zijn we thuis. Kees meldt zich bij de buren en Irene zet de wasmachine aan. Natuurlijk moeten we bij de buren even koffie komen drinken.

We kleden ons om en om twee uur zijn we in het crematorium in Uden om daar de laatste eer aan Hannie te geven. Het is een mooie uitvaart met woorden van Hannie’s beste vriendin en van haar zussen. En bovenal indrukwekkende muziek. Hannie en haar - op een dag na – anderhalf jaar eerder overleden echtgenoot waren hardrockers. En dus was er hardrock en metal te horen tijdens het afscheid.

Na de plechtigheid spraken we nog met een paar ex-collega’s van Kees en Hannie. Goed om te horen dat het met hen goed gaat.

We mogen bij onze buren eten, waarbij ook Irene’s moeder is uitgenodigd. Het is lekker eten en we praten even bij. Zo heeft deze dag ook positieve kanten.

In de avond rijden we terug naar Delfzijl. Om tien uur zijn we terug op de boot. We drinken nog wat en gaan naar bed. Het was een lange dag.

Woensdagochtend gaat om zeven uur de wekker af. Met de autoverhuurder hebben we afgesproken de auto om acht uur terug te brengen, en we zo maar één dag huur hoeven te betalen. Vlak bij de verhuurder tanken we eerst de auto af. We reden 525 km en tankten 24 liter benzine. Een zuinig wagentje, die Picanto. Totaal kostte de rit ons € 125,-. Met het openbaar vervoer had het ons € 105,- gekost. En dan hadden we nog van het station naar het crematorium moeten zien te komen. In tijd kost het dan zeker een uur meer per enkele reis. Conclusie autohuren kost maar weinig meer, maar geeft veel meer vrijheid en flexibiliteit.

De rest van de woensdag nemen we een ATV-dag. We vertrekken vandaag maar niet. Er is weer onweer in aantocht. We plannen het vervolg van de reis en lezen. Het weer is wisselvallig. Af en toe een beetje zon, geregeld een bui. Als het een beetje opdroogt halen we de tent van de boot en maken de boot zo goed als het kan klaar voor vertrek.

Donderdagochtend loopt om vier uur de wekker af. Er wordt redelijk weer voorspeld tot aan vrijdagmiddag en dus vertrekken we zodra de stroom op de Eems naar zee loopt. En dat is vanochtend om vijf uur. We melden ons bij Delfzijl Radar en kunnen de haven verlaten. Het is voor jachten niet verplicht om zich te melden, maar het schemert nog en het zicht is niet veel meer dan 500 meter. Daarom toch maar even melden.

Er staat geen wind en we varen op de motor tot we ten noorden van Borkum liggen. Dan gaan de zeilen omhoog en in een toenemend wind varen we steeds sneller langs de Duitse Waddeneilanden. Vooral in de Eems zien we veel zeehonden, boven Norderney zwemt een bruinvis even met ons mee en de Jan van Genten zijn terug.

Met de stroom in de rug klokken we een paar uur achtereen ruim acht knopen over de grond. We zijn dan ook veel te vroeg in de Elbe-monding. We hebben berekend met stroom mee naar binnen te lopen en dan rond zeven uur in de ochtend op vrijdag aan te komen. Nu we te vroeg zijn hebben we tot ongeveer twee uur in de nacht de stroom tegen.

Om negen uur in de avond begint het ook wat te regenen. Het zicht blijft gelukkig redelijk en er staat nog meer dan voldoende wind. Na de aanvankelijke euforie van hoge snelheden vallen we terug naar een tergend langzame gang. Ondanks een snelheid door het water van ruim zes knopen kruipen we met een slakkengang van af en toe minder dan drie knopen over de grond. En de regen wordt heviger.

Om twee uur draaien we in het pikkedonker de jachthaven van Cuxhaven binnen. We vinden een lege box en meren af. We ruimen de boot op, leggen een snoer voor de elektrische walaansluiting, spannen een zeiltje over het voorluik, zodat we met een open luik kunnen slapen en zetten in het donker de tent over de kuip. Dan trekken we onze natte pakken uit, drinken wat en om drie uur is het stil aan boord.

Nadat we een korte nachtrust hebben genoten kijken we eerst of de box waarin we liggen wel echt vrij was: gelukkig een groen bordje, we mogen blijven liggen. Kees betaalt de ligplaats bij de betaalautomaat en is snel weer aan boord. Het regent onafgebroken heftig. Radio NDR Info waarschuwt voor wateroverlast. Het blijft de hele vrijdag regenen en de wind waait met 5Bft en schiet af en toe door naar 7Bft.

In de middag lopen we in zeiljack en onder de paraplu naar de Lidl en doen inkopen voor een feestmaal. Je moet wat op zo’n verregende dag, toch? We dineren met rumpsteak en champignons, verse boontjes, rösti en hebben yoghurt met rode bessen uit eigen tuin als toetje. En bij dat lekkers hoort een goed glas wijn.

Na de afwas komt de vermoeidheid, of is het de wijn, maar om negen uur liggen we in onze kooi. Het regent nog steeds.

Vandaag, zaterdag, werken we eerst weer het logboek en het blog bij. Het is af en toe droog en de voorspellingen beloven ons een droge namiddag. We gaan een stevige wandeling maken.